mitt vitnesbyrd :)

okay mange av dåkk vett kanskje at eg e kristen, å for dei så ikkje visste d: nå vett dåkk d :)
tenkte eg sko fortella litt om koss å ke ti eg vart kristen å sånn

Eg vokste opp i en kristen familie, mor mi va kristen, far min va kristen, bror min va/e ikkje kristen
Eg gjekk på sundagsskule, på sundagsmøde på bedehuse, seinare når eg vart eldre begynte me på fredagstreff.
Då gjekk me i 7ene. Å igroen gjekk eg vel bare der forde d va sosialt.
Folk begynte å spør om eg va kristen, å d va liksom sånn ¨njai jo litt?¨ Eg hadde jo allti sitt på meg sjøl som en kristen. Men eg va sa liksom bare sånn hallveis ja og tenkte ikkje meir på det.

så begynte me på ungdomskulen. va sånn hallveis kristen. eg fekk nye venna, venna utenfor bedehuse. å me fant på møje hekkan. eg va til å me me i mannskabe i karijolen en gong(dj karrieren va kje noge for meg..) men slutte forde eg hadde så møje aent å jær. I helgene reiste eg ittekvært t bore på møter. Eg bestemte meg for å være kristen.
For så høyt har Gud elsket verden at han gav sin Sønn, den enbårne, for at hver den som tror på ham, ikke skal gå fortapt, men ha evig liv
når eg gjekk i 9ene klasse skjedde det noko. farfar ramla ner ei trapp og fekk hjerneblødninga. Han havna på sjukehuset i koma. ein fredag ca 2 veker etter ulykka reiste eg på bore bedehus, farfar låg fortsatt i koma. På møte skjedde d noge så aldri hadde skjedd før me meg. den hellige ånd rørte ved meg, d e eg sikekr på. Di spelte en sang så hette URY. Og plutseligt begynte tårene å renna å renna, og tårene beli til gråt. å eg visste å kjendte d på meg at nå va d øve. litt seinare ringte pappa å spurte om eg konne komma ut. å då va eg sikker. eg kom inn i bilen å blei fortalt at nå va d øve, han hadde fått fred nå.
Mens farfar hadde lågepå sjukehuset hadde mange bedd for han, men han konne aldri blitt den same, så d va bære at han fekk dø.
Itte dette på mødene forsatte den hellige ånd å røra me meg. ikkje kvær gong eg va på møde, men mange gonge.

Når eg gjekk i 10ene gjekk eg på masse møde. Men ei stonn følte eg kje at den hellige ånd rørte ved meg. eg bjunte å tvila, e dar noge der oppe? vil han ha meg? keffor føle eg ingenting då? eg stilte meg mange spørsmål. Eg va fortvila for eg va så usikker. eg følte ikkje noge. eg fek en nedtur.. å d e vanligt livet går opp å ner. d e kje 100% sjøl om du e kristen..
eg gjekk i 2 bibelgruppe då, ei i frikjørkå å ei i sammenheng me bedehuse. I frikjørkå så snakkte me om d å tvila. Og om det at du ikje heila tiå følte noge, men at d va der truå kom inn. Du ser ikkje gud, du kan ikkje allti føla at han e der, men an e der allti uansett. å han såg koss eg hadde d, han såg når eg hadde d vanskeligt å tvilte. lederen min i frikjørkå sa at eg måtte bare be og prøva å tru.
eg ba og prøvde å tru. å eg ga ikkje opp sjøl om eg tvilte. eg bestemte meg for at eg sko leva livet mitt for han enten eg såg han, føltan elle bare måtte tru. eg begynte å tenka på ting eg hadde sitt og hørt sjøl. histroia så andre hadde fortalt meg om koss gud hadde gjort mirakel og forandra liv.Dette måtte vær sant.. Og fant ud at d va bære å kjøra på å leva livet mitt for han å finna ud når eg døde at eg hadde hatt feil enn å gje opp. for eg hadde innsitt at d va noge der oppe. Eg he fonne ud i itteti at det at eg ikkje ga opp at eg forsatte å prøva å få kontakt me gud vise bare at han vil ha meg, han ville kje je slepp på meg. derfor jalp han meg me å forsetta å søga han.
Møje av gronnen t at eg tvilte va d at eg aldri ahdde hørt gud sei noge t meg, men nå ittepå he eg lært at du ikkje allti hørre direkte ke gud seie.du kan få d gjennom bønnesvar, bibelvers, noge andre tale/snakke om, profetia ja alt muligt...få he hørt gud tala t di direkte. men dar e jo nogen så e så heldige at di hørre at han snakke t di. eg e ikkje en sånnen. men eg he fonne ud at han e der. eg he fått så mange bønnesvar..så d må vær en gud der oppe. å jo eldre eg he blitt å desto meir eg har vokst som kristen har eg blitt ennå meir sikker.

Dar e en gud der oppe! en gud ås elske osse så høgt at han sendte den einaste sønnen han hadde. for å dø, for dei feilå me! hadde begått. Å me at han sendte jesus så kan me komma t himmelen. jesus vart veien frå jordå t himmelen. akkuratt så ei bru. så marcus sa¨t himmelen ska eg, og korset e bruå¨ men tingen e den at uden jesus, så komme du ikkje t himmelen. Gud tåle ikkje synd, men si jesus jore dette for oss, si han døde for våre synde så ser ikkje gud syndene våre. når me blir stilt framføre gud en dag så stille jesus seg framføre oss, å då ser ikje gud alt me he gjort. einaste du trenge jær e å be om tilgivelse å tru på jesus. for d står i

johannes 3:16
For så høyt har Gud elsket verden at han gav sin Sønn, den enbårne, for at hver den som tror på ham, ikke skal gå fortapt, men ha evig liv
joahnnes 3:36
Den som tror på Sønnen, har evig liv...

I hebreerbrevet 10:18 står d:
Men der det er tilgivelse for syndene, trengs ikke lenger noe offer for synd.

og det vise bare at jesus va offeret så blei gjort :)
be til gud så vil han forandra livet ditt for det står i
lukas 11:9-10
Jeg sier dere: Be, så skal dere få. Let, så skal dere finne. Bank på, så skal det lukkes opp for dere. 10 For den som ber, han får, og den som leter, han finner, og den som banker på, blir det lukket opp for.

God bless (gud velsigne deg )

1.tess:5:16
vær alltid glade